|
||||||||
John Paul White is een Amerikaanse singer-songwriter die geboren werd in de om zijn talentrijke muziekscène bekende stad Muscle Shoals in Alabama. Als oudste van vier kinderen trok hij daarna met zijn ouders naar Tennessee waar hij gedurende meer dan twee decennia muziek begon te maken. Maar momenteel woont deze nu 46-jarige muzikant met vrouwtjelief en drie kinderen terug in Florence, Alabama. In 2008 verscheen zijn eerste soloplaat “The Long Goodbye” maar in 2009 besloot hij om samen met zangeres Joy Williams het indie folk- en rockduo ‘The Civil Wars’ op te richten. Ze wonnen in totaal vier ‘Grammy Awards’ voor hun twee uitgebrachte albums “Barton Hollow” uit 2011 en “The Civil Wars” uit 2013. Toen beiden in 2014 besloten om elk hun eigen weg te gaan, ging John Paul White resoluut voor een solocarrière waarin de in 2016 uitgebrachte plaat “Beulah” voor een opgemerkte start zorgde. Hij heeft er dus bijna drie jaar over gedaan om een opvolger voor “Beulah” op te nemen en uit te brengen. Dat is het nieuwe album “The Hurting Kind” geworden, een plaat waarop tien eigen composities van John Paul White terug te vinden zijn. De liefde in al zijn aspecten vormt de belangrijkste inspiratiebron voor de liedjes van deze folk- en countryartiest. De songs op ‘The Hurting Kind” zullen vooral als countrynummers gecatalogeerd worden omwille van de waarneembare invloeden van de Nashville-sound uit de beginjaren ’60 in de liedjes. John Paul White zegt zelf dat hij dagenlang heeft zitten luisteren naar de oude liedjes van countrysterren als Jim Reeves, Roy Orbison, Chet Atkins en Patsy Cline vooraleer aan het componeren te slaan voor de songs die nu op de nieuwe plaat staan. Daarbij werd hij geholpen door klassieke songschrijvers als Bill Anderson en Bobby Braddock die in het verleden o.a. de liedjes “He Stopped Loving Her Today” voor George Jones en “D.I.V.O.R.C.E.” voor Tammy Wynette schreef. De tweede single uit het album werd de naar de glorieuze sixties refererende openingstrack “The Good Old Days”. Het is zijn muzikale reactie op het ‘Making America Great Again’ van nitwit-president Donald Trump. Daarna volgt “I Wish I Could Write You A Song”, een prachtig emotioneel romantisch liefdesliedje dat rechtstreeks uit het repertoire van de betreurde Roy Orbison had kunnen komen. Zelfs de stem van John Paul White lijkt in dit nummer een beetje op die van ‘The Big O’, hoewel Bruce Springsteen destijds heeft gezegd dat ‘nobody sings like Roy Orbison’. Bij het walsende “Heart Like A Kite” denken we eerder aan het vroegere werk van countryzangeres Patsy Cline die op onnavolgbare wijze tranen kon laten vloeien door haar hartverscheurende zangstijl in haar liedjes. Er staan meerdere pareltjes op deze plaat, maar de emotionele tearjerker “Yesterday’s Love” is daar volgens ons toch één van de mooiste van. De Amerikaanse countryzangeres Lillie Mae zingt hierop schitterende harmony vocals en ze speelt daarnaast ook nog eens heerlijk op viool. Het uptempo gebrachte nummer “The Long Way Home” (zie video) was de eerste single uit het album en een song over afscheid nemen en weg gaan. Er zit echter ook een behoorlijk grote portie tristesse in dit liedje verwerkt, waardoor het ook een terechte plaats kreeg op het album “The Hurting Kind”. De albumtiteltrack zelf gaat over het gebruik van geweld in een relatie en wordt hier door John Paul White gezongen vanuit het perspectief van een vrouw die er vaak het eerste slachtoffer van is, maar die omwille van de onvoorwaardelijke liefde voor haar man toch in die relatie blijft. Voor het alweer superemotionele nummer “This Isn’t Gonna End Well” verkoos John Paul White om die song in een heerlijk mooi duet te brengen met countryzangeres Lee Ann Womack. De hartenpijn blijft daarna dominant aanwezig in de alweer briljante ‘break up’-song “You Lost Me”. In het naar zijn vader vernoemde liedje “James” zingt hij over de vreselijke gevolgen van de Alzheimer-ziekte die ook Glen Campbell, één van zijn muzikale helden, is overkomen. Er komt een einde aan deze fantastisch mooie plaat via een positieve boodschap in het nummer “My Dreams Have All Come True”. Dit door John Paul White samen met Ben Tanner van de formatie ‘Alabama Shakes’ in Muscle Shoals geproduceerde album heeft echt alles om een ‘all time classic’ te worden. Romantische zielen zullen eindeloos kunnen wegdromen bij het horen van de tien topsongs op deze plaat. Het is wat jammer dat er tegenwoordig zo weinig van dergelijke door merg en been gaande liedjes worden opgenomen, maar dat wordt voor een groot stuk goed gemaakt door “The Hurting Kind” van John Paul White. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||